Tym razem wybraliśmy się na trasę bez bagażu. Naszym celem był Wąwóz Dades. Pogoda niestety nas nie rozpieszczała i dość mocno przemarzliśmy. Z uwagi na dość niską temperaturę po 20 kilometrach trasy zatrzymaliśmy się na herbatę. Tym razem była to wariacja na temat berber whisky- zamiast mięty zawierała świeżo urwany przy Nas z krzaka rozmaryn. Podczas tego postoju minął Nas pierwszy od początku wyprawy sakwiarz. W trakcie podjazdu serpentynami spotkaliśmy przesympatycznego pana Szweda, którego syn pracuje w Warszawie (Szafa podejrzewa u niego Hebrajskie korzenie, gdyż próbował Nam sprzedać Nasze własne zdjęcia). W restauracji na szczycie spotkaliśmy motocyklistów z Rosji, którzy nie chcieli wierzyć że nie jedzie z Nami żaden wóz…

Dzień 5 jazdy był dniem pechowym pod względem technicznym. Na dzień dobry podczas pakowania pękła Nam jedna przednia sakwa i trzeba było prowizorycznie ją naprawić. Na pierwszy postój po około 20 kilometrach stanęliśmy na stacji benzynowej gdzie uraczyliśmy się marokańską miętową herbatą. Podczas tego postoju czekały Nas kolejne straty- najpierw złamał się selfie stick a następnie popsuł się suwak do regulacji mojego (Ani) kasku. Na szybki obiad zatrzymaliśmy się po około 50 kilometrach jazdy w miejscowości Kalaat M’Gouna. Obiad zjedliśmy w pierwszej w Maroko restauracji w której potrawy serwowane były przez typowych kelnerów. Niecałe 3 km za restauracją Kierownik ekipy zasygnalizował problemy z przednim kołem. Przejeżdżaliśmy akurat obok stacji benzynowej,…

Czwarty dzień wyprawy okazał się najlżejszym jak do tej pory dniem jazdy. Można powiedzieć, że dopiero teraz czekał Nas zjazd, mimo, że wg. mapy nie zmienialiśmy wysokości n.p.m. Po około 30 kilometrach jazdy dotarliśmy do miejscowości Ouarzazad, gdzie znajduje się studio filmowe, w którym kręcony był częściowo serial „Gra o tron”. Próbowaliśmy odgadnąć w których dokładnie zabudowaniach kręcone były sceny, jednak większość z nich wyglądała tak samo przez co zidentyfikowanie tych filmowych było dość skomplikowane . Ouarzazad jest moim zdaniem miejscowością zdecydowanie ładniejszą niż sam Marrakesz. Jest przestronna, czysta, pachnąca, nie panował tam chaos komunikacyjny. Przez całą drogę towarzyszyło Nam „Oko Saurona”, które okazało się być częścią ogromnej farmy solarnej.…

Dzień trzeci podróży zgodnie z obietnicami kierownika miał być dla Nas odpoczynkiem, szczególnie że czekała Nas trasa 55 km w dół. Niestety już po wyjechaniu z hostelu, po około 2 km czekał Nas pierwszy podjazd. Następnie nasza trasa mimo, że generalnie biegła w dół co chwilę zaskakiwała Nas nagłymi, stromymi pojazdami. Podjazdy te były bardziej strome niż te z dwóch pierwszych dni dzięki czemu zamiast oczekiwanego odpoczynku czekał Nas trening interwałowy. Mimo minięcia po drodze wielu wioseczek na pierwszą knajpkę w której mogliśmy się napić w końcu berber whiskey (berberyjska zielona herbata z miętą i dużą ilością cukru) natrafiliśmy dopiero kilka kilometrów przed celem naszej podróży. Na przydrożne wioski aż…

Dzień rozpoczęliśmy ze świadomością, że czeka Nas 45 km podjazdu. Na szczęście /nieszczęście pierwsze około 15 okazało się być zjazdem w dół. Straciliśmy około 200 metrów wysokości jednak 15 km było już za Nami. Niestety nie udało Nam się zaszaleć z uwagi na rozkopy i remonty drogowe ciągnące się przez większość naszego zjazdu z niewielkimi przerwami. Krótko po rozpoczęciu podjazdu trafiliśmy do miejscowości Taddart gdzie spotkaliśmy właściciela restauracji, który dzień wcześniej po drodze obiecywał, że pokaże Nam swoją knajpę. Byliśmy pewni, że Pana widzimy po raz ostatni, jednak jak usłyszeliśmy „Welcome polish friends” musieliśmy restaurację zobaczyć i zjeść lunch. Kilka kilometrów dalej postanowiliśmy się zatrzymać na uzupełnienie płynów. Najbliższym sklepikiem…